پوست بدن از لایه های مختلفی تشکیل شده که نگهداری از آنها و مراقبت همیشگی از آنها روند چروک خوردن یا به اصطلاح پیری پوست را به تاخیر می اندازد. در رسای چگونگی مراقبت از پوست ٬ راه های مختلفی توسط افراد مختلفی توصیه می شود که بیشتر اوقات هم نمی توان تخصص این افراد در این زمینه را سنجید. اما به نظر می رسد چند عامل در این کار دخالت داشته باشند: پاکیزه نگهداشتن پوست و بهداشت پوست در ممانعت از بیماری های قارچی و انگلی ٬ مصرف موادی که دارای آنتی اکسیدان هستند و افزودن موادی که پوست برای کارکرد بهتر نیاز دارد تا آنها را از سطح خود جذب نماید. در این میان شعارهای تبلیغاتی بزرگترین قتل عام کننده واقعیت هستند که موجب می شوند در بسیاری از مواقع شما از مواد که مضر بودن آنها برای پوست در جامعه علمی مورد صحبت است به عنوان یک ابزار کمکی استفاده نمایید. این مقاله به درست و غلط بودن این ادعا ها می پردازد.
شاید مهمترین پرسش در این باره این باشد: آیا اصلا چیزی به اسم جذب از طریق پوست وجود دارد؟ علت هم این است که بسیاری مواقع تبلیغات به شکلی است که گویی درباره دستگاه گوارشی بجای پوست صحبت می شود! که می تواند هر آنچه را بروی آن بمالید را جذب و هضم نماید.
پاسخ درست این پرسش این است: پوست از طریق منافذ خود می تواند مقدار بسیار اندکی از برخی مواد را بشکل طبیعی جذب نماید اما این لزوما به معنی مفید بودن این جذب و داشتن خاصیت جدی نیست. بشکل عیر متعارف تمامی مواد شیمیایی ضد چربی می توانند موجب تخریب پوست حل شدن بافت چربی سلول های سطحی پوست بشوند که لزوما هم احساس بدی به شما نمی دهد.
هنگامی که شما از مواد اسیدی یا قلیایی استفاده می کنید لایه ایی از پوست های مرده را از روی پوست برمی دارید. در ایران این کار را هزاران سال است با ماده ایی به نام سفیداب و با عمل کیسه کشی انجام می داده اند که کم کم در حال منسوخ شدن است. این کار اگرچه نوعی لایه برداری ضعیف بروی پوست است ٬ اما اصرار اندکی بیشتر به آن موجب آسیب دیدن پوست می گردد.
هر گونه ماده دیگری که ph بسیار بالاتری از ۷ و یا بسیار پایین تری از ۷ داشته باشد هم می تواند آسیب جدی بروی پوست وارد نماید که اگرچه همراه با احساس خوبی بروی پوست است اما در دراز مدت نتیجه زیان باری برای پوست دارد.
محقق آزمایشات زیادی بروی مواد آرایشی و بهداشتی موجود در بازار داشته ام که در بیشتر موارد نتیجه بر این بوده که این محصولات آرایشی و بهداشتی بیشتر موجب ایجاد احساس خوب بروی پوست شما می گردند تا نتیجه مفید و درمانی.
خواص اسیدی و بازی بالا ٬ وجود مواد شیمیایی که هیچ پژوهش مشخصی بر تاثیر دراز مدت آنها بروی پوست انسان صورت نگرفته ٬ وجود موادی برای انجام هدفی خاص که مطمئنا نمی توانند آن هدف را تامین نمایند از این دسته نتایج هستند. در این مورد آخر برای بهتر درک نمودن مطلب مثالی بیاوریم: کود آهن برای گیاهان زراعی مناسب است و موجب تحریک آنها به رشد می گردد. اما آیا اگر در پای یک درخت یک تکه آهن دفن نمایید می تواند بمرور زنگ زده و جذب درخت شود؟ ثابت شده که این کار هیچ تاثیری بروی رشد درخت ندارد! اگرچه هر دو مورد کود آهن و فلز آهن از یک عنصر تشکیل شده اند اما در عمل تاثیرات و خواص هر کدام با دیگری متفاوت است.
اما در اندکی از موارد استفاده از برخی مواد بروی پوست می تواند آنرا از آسیب های بیشتر محافظت نماید. برای نمونه می توان از کرم های ضد آفتاب که مانع از سوختگی پوست در معرض خورشید می شود نام برد.
همچنین استفاده از روغن های گیاهی مانند روغن زیتون می تواند مانع از از دست دادن آب پوست در محیط های خشک شود و در برخی روغن ها مانند روغن نارگیل می تواند مقدار بسیار اندکی از ویتامین E را بروی پوست منتقل نماید که در صورت وجود زخم بر روی پوست می تواند موجب سرعت یافتن فرایند ترمیم بر روی پوست گردد.
به عنوان یک نتیجه گیری می توان گفت بهتر است بروی پوست خود تنها از محصولات کاملا گیاهی که ترکیب آنها کاملا مشخص باشد استفاده نمایید. تبلیغات برای فروش محصولات تجاری پوست شما را با معده شما اشتباه می گیرند! مراقب آنچه به خورد مغز شما داده می شود باشید! ایجاد یک چرخه سالم سوخت و سوز در بدنتان ضمن اینکه موجب خواهد گردید دیگر قسمت های بدن شما سالم تر بمانند به پوست شما هم کمک خواهد نمود. بخاطر داشته باشید لزوما داشتن احساس خوب درباره پوست به معنی دریافت نتیجه درست بروی پوستتان نیست.
در بازاریابی معروف است که یکی از اساتید این رشته درباره یک محصولخوب فرموده بود: محصول خوب تشکیل شده از بوی خوب ٬ رنگ خوب ٬ قالب خوب و بسته بندی خوب! این همان محصولی است که بخوبی احساس مردم را فریفته و خود را خواهد فروخت.